Sırlı Cam

İnsanın kendi sûretini gördüğü, süslendiği sırlı camdır, “ayna”…

Önce sûretini görür insan… Kendine âşık olur, bakar durur. Sonra insanlarda arar kendini... Kimilerini sever, kimilerini daha iki kelam etmeden sevmez.

İnsan, kendinin aynası olanları sever.

Kimileri aynanın yüzeyindeki zâhire bakar, ona kanar. Kimileri insanlarda arar, kimileri aynanın arkasındaki sırda arar, kendini... Herkese nasip olmaz aynanın arkasındaki sırra vâkıf olmak…

Yüzeyde takılı kalıp sathî (yüzeysel) mutluluklara kanaat etmek de var, sırra erip Sevgili’ye varmak da… Sır; cesaret ister, emek ister.

İş ne istediğini bilmekte, bilip de yola koyulmakta… Bu yolculukta yol uzun, yol çetrefilli… Yol; sabır ister, kanaat ister, tevekkül ister, tefekkür ister, ihsân ister, ihlâs ister, her dâim zikir ister, sebat ister; her şeyden öte, bu yol, aşk ister.

Nefis duraklarında gez, şeytanla yoldaş olmuş nefsine bak!.. Bak, neler fısıldıyor tüm ihtişamıyla... Bu ihtişam tuzaklarına saplanıp kalmak da var, oyalanmayıp yola koyulmak da…

Dur, bir soluklan! Bu ne acele! Katlar arasında defalarca git-gel, hele... Bunlar verileceklerin değerini bilmene vesîle...

Gelenler senden değildir, benliğe düşme... Sükût et. Huzur bul. Râzı ol.

Aynada görüntülerin ters görünmesine değil, Sultân’ın tecellîsine şaş, hayrete düş.

Musibetlerle cilâlanır aynan... Pasını, kirini at iyice. Pis diyarlar, yansıtamaz özü.

Gel, sen özüne dön. Döne döne aşkı bul. Bul ki aralansın kapı...

Sen, Sultan’ın aynası olan âleme bak. Sultanı gör. Gördüklerin var gibi, ama yok.

Yok olmadan, var olamayacağını bil. Aynadaki görüntüye takılı kalma; Sultan’ın isimlerini, sıfatlarını bul. Bırak görüntülerde kaybol, kendinde kaybol; sadece Sultan’ı gör.

Aynanın sırrı, ilâhî sırlara mazhar olup, hemhâl olsun. Yere göğe sığmayan, fakat gönle sığan Sultan’ı buyur et.

Buyursun Sevgili…