Şebnem Şiiri

Gözleri yakınca güldeki kına,

Kirpiğin yayından çözülür şebnem.

Ermek için candan daha yakına,

Yâre ince ince süzülür şebnem…

Gönülleri boğan gam limanında,

Nefes aldırmayan dert dumanında,

Çileli dünyada, keder anında

Ağlayan garîbe üzülür şebnem!

Her gayesi şefkat ile yoğrulmak,

Şefkatin içinde rahmetle dolmak,

Rahmetin içinde tebessüm olmak,

Tebessüm içinde sezilir şebnem!

Bir âb-ı hayattır, can toprağına,

Yağıyor göklerden gönül bağına,

Bir inci olur da gül yaprağına,

Bülbül yanağına dizilir şebnem!

Bir damladır lâkin güneştir hâli,

Gece gündüz o cezbeder hilâli,

Süreyya denilen yıldız misâli,

Ey Seyrî, nûr ile yazılır şebnem!