Günlerden bir gün kurbağaların yarışı varmış. Hedef, çok yüksek bir kulenin tepesine çıkmakmış. Bir sürü kurbağa da arkadaşlarını seyretmek için toplanmışlar. Ve yarış başlamış. Gerçekte seyirciler arasında hiçbiri yarışmacıların kulenin tepesine çıkabileceğine inanmıyormuş. Bu yüzden sadece şu sesler duyulabiliyormuş:
“–Zavallılar! Hiçbir zaman başaramayacaklar!”
Yarışmaya başlayan kurbağalar, kulenin tepesine ulaşamayınca teker teker bırakmaya başlamışlar. İçlerinden sadece bir tanesi inatla ve yılmadan kuleye tırmanmaya çalışıyormuş.
Seyirciler bağırıyorlarmış:
“–Zavallılar! Hiçbir zaman başaramayacaklar!..”
Sonunda, bir tanesi hariç, diğer kurbağaların hepsinin ümitleri kırılmış ve bırakmışlar. Ama kalan son kurbağa büyük bir azimle mücadele ederek kulenin tepesine çıkmayı başarmış. Diğerleri hayret içinde bu işi nasıl başardığını öğrenmek istemişler. Bir kurbağa ona yaklaşmış ve sormuş, “Bu işi nasıl başardın?” diye. O ânda farkına varmışlar ki:
Kuleye çıkan kurbağa sağırmış!..
Kıssadan Hisse:
Doğru bilinen yolda tek başına kalsanız da ilerlemelisiniz. Çevrenizden yapmanız gereken olumlu bir işin aksine ne söylenirse söylensin, kulaklarınızı tıkarsanız, hedefinize ulaşabilirsiniz. Olumsuz düşünen insanları duymayın. Çünkü onlar kalbinizdeki ümitleri
çalarlar. Unutmayınız ki, bir uyanmış kimse, milyonlarca uyuyandan daha çok iş yapabilir.
YORUMLAR