“Fakat insan, Rabbi kendisini imtihan edip de ikramda bulunduğunda ve bol nimet verdiğinde “Rabbim bana ikram etti.”. Onu imtihan edip rızkını daralttığında ise “Rabbim beni önemsemedi.” der.
Hayır! Doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz, yoksulu yedirmeye birbirinizi teşvik etmiyorsunuz. Haram-helâl demeden mirası yiyorsunuz. Malı aşırı biçimde seviyorsunuz.
Ama yeryüzü parça parça döküldüğü, Rabbin(in emri) geldiği ve melekler saf saf dizildiği zaman (her şey ortaya çıkacaktır). O gün cehennem getirilir, insan yaptıklarını birer birer hatırlar. Fakat bu hatırlamanın ne faydası var!
(İşte o zaman insan:) “Keşke bu hayatım için bir şeyler yapıp gönderseydim.” der.
Artık o gün, Allâh’ın edeceği azabı kimse edemez. O’nun vuracağı bağı kimse vuramaz.
Ey huzura kavuşmuş insan! Sen O’ndan hoşnut, O da senden hoşnut olarak Rabbine dön. (Seçkin) kullarım arasına katıl ve cennetime gir!”
(el-Fecr, 15-30)
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!