Arkadaşım o gün okula geldiğinde, o kadar neşeli ve heyecanlıydı ki, dayanamayıp arka sıradan kulak kabarttım; acaba bu sevincin sebebi yeni bir bisiklet mi, yoksa yeni bir oyuncak mıydı? “–Öyle şirin ki…” diye anlatıyordu yanındaki arkadaşına, gözl...
Hayat bir tesâdüf mü? Kâinatın ve kâinatın gözbebeği olan insanın var oluşunu tesâdüfle, “tabiat ana” ya da “akıllı gen” teorileriyle açıklamak mümkün müdür? Bir hücre, kütüphaneler dolusu ansiklopedik bilgiyi, özel âletler yardımıyla ancak görebildi...
Çünkü aceleye geldi… İçinde gözyaşı olmadan yazıldı… Çünkü yazarken titremedim… Çünkü hissedemedim… Üstelik unutmuştum, yazmam gerektiğini bile… Vefâsızlık ya işte, son anda hatırladım… Bu sebeple, bana kalırsa, sözden ibâret bir yazıdır bu… Ve şimdi...
DAHA SONRAKİ YILLAR Peygamber Efendimiz hicretin 10. yılındaki ilk ve son hac vazifesinden (Veda Haccı) sonra Medine’ye dönmüştü. Kısa bir müddet sonra, yani hicretin 11. yılı Safer ayının son haftasında (Mayıs 632) rahatsızlanınca, diğer hanımları...
“Solgun yaprakları ıslatan yağmur, Gözyaşlarım gibi artık sen de dur; Gönlüme hasretin sel gibi aksın Ömrümce kalbimde yaşayacaksın...”1 Bazı şeylerin belli bir açıklaması yoktur, belli bir târifi… Efrâdını câmî, ağyârını mânî bir açıklaması, ...
“Anne hakkına dikkat et! Onu başında taç et! Zira anneler doğum sancısı çekmeselerdi, çocuklar da dünyaya gelmeye yol bulamazlardı.” Hazret-i Mevlânâ Dünyada en zor meslek, insanın eğitim ve terbiyesidir. Çünkü insandaki nefs, onun olgunlaşmasın...
Ders anlatırken, “Rasûlullâh teşrif etti.” dedi ve ruhunu teslim etti. Hakka yürüyüş tarihi: 4 Ocak 1976 Beşiktaş’tan Ortaköy’e giderken, Yıldız Parkı’nın biraz ilerisindeki bir yokuşu çıkarsınız. Birden cennete bir pencere açılmışcasına ye...
“Ağırlıklarından kurtul ki, seni aşağı çekmesinler!” Bağlardan kurtulduğun oranda, hürsün. Uçan kuşlar, niçin hep “hürriyeti” çağrıştırır zihnimizde? Zira ufuklara kanat açarak ağırlıklarından ve yerin bağından kurtulmuşlardır. İnsan ruhu dahî, ...
Ruhum, yalnızlığın bahçelerinde gezinirken bir sevdâya ağladığını fark ettim. Sordum yalnızlığıma: “–Kimdir, seni benim içime salan?” diye… Hüzün geldi yanına ve konuştu yalnızlığım: “–Huzuru aramaktır!..” dedi benim adım… “Bu arayıştır, beni için...
