Cennete Giden Yollar

Dünya hayatı, bir imtihan yeri… Dünya hayatı, sonu âhiretle neticelenen yollar bütünü… Bu âhirete giden yolculukta, kişinin yaşayışı belirler sonunu… Allah Teâlâ şöyle buyuruyor: “Şüphesiz, «Rabbimiz Allah’tır!» deyip, sonra dosdoğru yolda yürüyenlerin üzerine melekler iner. Onlara: «Korkmayın, üzülmeyin, size vaad olunan cennetle sevinin!» derler.” (Fussilet, 30)

Bu yolun yolcularına rehberler sunmuştur, Hak Teâlâ… Bizim rehberimiz, Cânımız, Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-; sünnet-i seniyyeleri, îkaz ve tavsiyeleriyle, Rabbimizin kitabına ilâveten her daim yol göstericimiz olmuştur. O İki Cihan Seyyidi; bir ucu cennete varacak yolun işaret taşlarını ümmetine şöyle haber vermiştir:

Cennet ve cehennemin, insanların tercihlerine bağlı ve eşit mesafede olduğunu bildirir: “Cennet size, ayakkabınızın bağından daha yakındır. Cehennem de öyledir.” (Buhârî, Rikâk, 29)

Cennetin kapısı, abdestle aralanır: “Sizden biriniz güzelce abdest alır (onu tastamam yapar), sonra da: «Eşhedü en lâ ilâhe illâllâhü vahdehû lâ şerîke leh. Ve eşhedü enne Muhammeden abdühû ve rasûlüh» derse, o kimseye cennetin sekiz kapısı açılır. O da dilediği kapıdan girer.” (Müslim, Tahâret 17. Ayrıca bkz. Ebû Dâvud, Tahâret 65; Tirmizî, Tahâret, 41; İbn-i Mâce, Tahâret, 60)

Cennet yolu, ibadetleri vaktinde ve yerli yerince yapmaktan geçer: “Allah’tan korkunuz. Beş vakit namazınızı kılınız. Ramazan orucunuzu tutunuz. Mallarınızın zekâtını veriniz. Yöneticilerinize itaat ediniz! (Bu takdirde doğruca) Rabbinizin cennetine girersiniz.” (Tirmizî, Cum’a, 80)

Cennet güzel ahlâk sahiplerine daha yakındır: “Haklı bile olsa, çekişip didişmeyen kimseye cennetin kenarında bir köşk verileceğine ben kefilim. Şakadan bile olsa yalan söylemeyen kimseye cennetin ortasında bir köşk verileceğine kefîlim. İyi huylu kimseye de cennetin en yüksek yerinde bir köşk verileceğine kefilim.” (Ebû Dâvûd, Edeb, 7; Ayrıca bkz. Tirmizî, Birr 58; İbn-i Mâce, Mukaddime 7)

Cennet yolu, mü’min kardeşini sevmekten ve insanlarla iyi geçinmekten geçer: “Ey insanlar! Birbirinize selâm veriniz, yemek yediriniz. İnsanlar uyurken geceleyin namaz kılınız. Böyle yaparsanız selâmetle cennete girersiniz.” (Tirmizî, Et`ime, 45. Ayrıca bkz. İbn-i Mâce, İkâmet, 174)

“Ben ve yetimi himâye eden kimse, cennette şöylece beraber bulunacağız.” buyurdu ve işaret parmağıyla orta parmağını, aralarını biraz aralayarak gösterdi. (Buhârî, Talâk, 25, Edeb 24. Ayrıca bkz. Ebû Dâvûd, Edeb, 123; Tirmizî, Birr, 14)

“Kocasını memnun ederek ölen kadın, cennetliktir.” (Tirmizî, Radâ’10. Ayrıca bkz: İbn-i Mâce, Nikâh, 4)

“Bir insan, bir hastanın hâlini hatırını sormaya gider veya Allah için sevdiği bir kişiyi ziyaret ederse, ona bir melek şöyle seslenir: «Sana ne mutlu! Güzel bir yolculuk yaptın. Kendine cennette barınak hazırladın!»” (Tirmizî, Birr, 64; İbn-i Mâce, Cenâiz, 2)

“Yol üstünde müslümanları rahatsız eden bir ağacı kesen bir kişiyi cennet nîmetleri içinde yüzer gördüm.” (Müslim, Birr, 129)

Son söz, cennet kokmalıdır: “Kimin son sözü, «Allah’tan başka ilâh yoktur. (Lâ ilâhe illallah)» cümlesi olursa, o kişi cennete girer.” (Ebû Dâvûd, Cenâiz, 15-16; Hâkim, el-Müstedrek, I, 351)

Cenâb-ı Hak, “Bana kulluk edin, doğru yol budur!” (Yâsîn, 61) buyurur. Peygamber Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- de yaşayışı ve hadîs-i şerîfleri ile bu kulluğun nasıl olacağını bizlere gösteriyor.

Rabbimiz bizlere gönderdiği rehberlere hakkıyla uyabilmeyi ve cennete giden yolda, “sırât-ı müstakîm” üzere yaşamayı cümlemize nasîb etsin! Âmîn!..