Bir Yer Var Hayalimde

Gözlerimi kapadım…

Bir yer var hayalimde…

Kalbimin tatilinde gezintiye çıktım…

Hissediyorum, son nefesime kadar içime çektiğim tüm duygularım peşimden koşuyor…

Hayallerim arkamdan ağlarcasına bana bakıyor..

Bir yer var hayalimde…

Temiz bir sayfa açılır ya yüreğinde, işte öylesine bir huzur veren mekân…

Dinlenmekse, ardında bırakmaksa, iyi-kötü her şeyi ve tüm korktuklarından arınmaksa, işte, ben onu bekliyorum…

Ve kazanmaya çalışıyorum, dünya denen sahnede rolümü iyi oynamaya adıyorum aldığım her nefesi…

Attığım adımları bu senaryonun sahibine, yaradanıma yöneltiyorum.

Ve tüm yaptığım güzelliklerin yanına bir tebessüm konduruyorum...

Bir yer var hayalimde…

Ne zaman okusam, ondan bahseden en yüce ve en son kelamı, bir mutluluk ilişiverir yanıma..

Bir beyazlık kaplar içimi…

Gezdiğim hiçbir yere benzememeli ve daha önce kimsenin düşlerine girmemeli..

Şimdi sabrediyorum ve bekliyorum kalbimin tatilini…

Ne zaman arınırsa sahte putlardan, ne zaman bir güneş sızarsa içerisine ve bir gün durmak için emir alırsa, işte o zaman çıkacağım asıl olan tatile… Bu hayata göre, düş sayılan gerçek âleme yol alacağım… Ve ardıma bakmadan koşacağım, beklediğim derinliklere…

Bir yer var hayalimde...

Günahıma “dur” diyen bir eldir, o içimde… Ne zaman kötülüğe dalsam ve karanlıkları çağırsam aklıma, hayalimdeki o yer gelir ve dağılır tüm sahtelikler, tüm vesveseler…

Bir değer katar, bir anlamı olur hayatın… Çünkü bu dünya olmadan onu hiç tanıyamazdım. Hiç sevemezdim, önüme çıkan hayatın engellerini…

Asıl yerimin orası olmasını ne çok  ister  yüreğim… Ümitlerimi hep saklarım,  tâ ki, son âna dek, son nefesimde hep yaradanımı zikrederek kabul edilmeyi isterim, ruhumun tüm keşfedemediğim sırlarına elveda diyerek…

Bir yer var hayalimde…

Düşlerime sığdıramadığım, rüyalarıma ağır gelen bir güzellik temellerinde…

Uğruna canlar feda edilen, adına şiirler yazılan, yaradanımın büyük vââdi olmaya layık olan harikalar diyarı…

Şimdi heyecanlıyım… Kazanmalıyım… Hayallerime giden yolda nefsimle oyalanmamalıyım… Ardıma bırakmalıyım şeytanın benle uğraşlarını… Vakit var mıdır bilmezken ilerlemeliyim ve hatta koşmalıyım dosdoğru yol üzerinde...

Eğer rüzgar eserse yüreğimde, bir fırtına koparsa, hayallerimin üzerinde, sarılmalıyım  Rabbimin emirlerine ve değişmeliyim hayallerimi, o güzel mekânı ve huzurumu, dünyanın vââdlerine…

Çünkü bir yer var hayalimde…

Adına “cennet” denen bir yer… Özlüyorum… Bekliyorum… Ve kalbimde ona koşuyorum…