Ayrılık Da Fânîdir

Kıymeti Bilinmeyen Nîmet

Gâfilâne bir hayat; çocuklukta oyun, gençlikte şehvet, erginlikte gaflet, ihtiyarlıkta elden gidenlere hasret ve nedâmetten ibârettir.

Ne yazık ki elindeki nîmet kaybolmadan onun kıymetini lâyıkıy­la idrâk edebilenler azınlıktadır. Gençlerin, ellerin­deki gençlik servetini hoyratça, câhilce ve duygusuzca heder etmesi karşısında en çok, o nîmeti kaybettikleri için kadrini daha iyi anlamış olan yaşlı insanlar teessüre gark olurlar. Bundan dolayıdır ki:

“Âh keşke gençler bilebilse, ihtiyarlar yapabilse!” denilmiştir. (Osman Nûri Topbaş, Gönül Dergahından Hakikat İncileri, 288)

Vaktini Öyle Değerlendir ki…

Hayat, Cenâb-ı Hakk’ın her canlıya bir defa kullanmak üzere bahşettiği ve muayyen bir zamanla tahdîd buyurduğu, son derece kıymetli bir nîmettir. Zamanı, onun değerine en lâyık amellere sarf etmek şarttır. Zira zaman ne borç alınır ne de borç verilir... Her şeyi satın almak mümkündür, lâkin geçen zamanı aslâ...

O hâlde zamanı öyle güzel değerlendir ki, “Yarın öleceksin!” denilse bile, programında herhangi bir değişiklik yapma ihtiyacı hissetmeyesin!.. (Osman Nûri Topbaş, Gönül Dergahından Hakikat İncileri, 289)

Rüyada Define Bulmak

Mevlânâ Hazretleri buyurur:

“Dünya hayatı bir rüyadan ibârettir. Dünyada servet sahibi olmak, rüyada define bulmaya benzer. Dünya malı, nesilden nesile aktarılarak dünyada kalır.”

“Ölüm meleği, gâfil zenginin canını almakla onu uykudan uyandırır. O kimse, gerçekte sahibi olmadığı bir mal için dünyada çektiği sıkıntılara hayretle âh vâh eder ve bin pişman olur. Lâkin iş işten geçmiş, her şey bitmiştir.” (Osman Nûri Topbaş, Gönül Dergahından Hakikat İncileri, 285)

* * *

“Ahmak, herkesin ölümünü işitir de kendi ölümünü hiç hatırına getirmek istemez...”