Allah Rasûlü’nün Yasakladıkları

İslâm hukukuna göre, Kitap ve Sünnet, kanun koyucu yani “şârî”dir. Sünnet ve hadîs-i şerifler, Kur’ân-ı Kerim’i açıklamanın (tebyin, tefsir ve takyid) yanı sıra başlı başına hüküm koyma selâhiyetine de sahiptir. Aşağıdaki hadîs-i şerif, bugün “İslâm, Kur’ân’dan ibarettir” ya da “Kur’ân bize yeter!” diyenlere Peygamber Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’in lisanından güzel bir cevaptır.

İrbâz bin Sâriye -radıyallâhu anh- anlatıyor:

Rasûlullah -aleyhissalâtü vesselâm- ile Hayber Kalesi’ne inmiştik. Beraberinde ashâbından başka kimseler de vardı. Hayber’in lideri, cebbar ve mütekebbir birisi idi. Allah Rasûlü’ne gelerek:

“–Ey Muhammed! Sizin merkeplerimizi kesmeye, meyvelerimizi yemeye, kadınlarımızı dövmeye hakkınız var mı?” dedi.

Rasûlullah Efendimiz gazaplanarak:

“–Ey İbn-i Avf, atına bin ve şöyle nidâ et; «Haberiniz olsun, cennet sâdece mü’minlere helâldir, namaz kılmak üzere toplanın!»”

Cemaat toplandı. Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- onlara namaz kıldırdı. Sonra da ayağa kalkıp şunları söyledi:

“–Sizden biri, (rahat) koltuğuna kurulup Allâh’ın, Kur’ân’dakilerin hâricinde haramlarının bulunmadığını mı zannediyor? Haberiniz olsun, vallâhi ben nasihatte bulundum, (Kur’ân’da olmayan bâzı şeyler) emrettim, birçok şeyleri de yasakladım. Bunlar, Kur’ân’ın bir misli kadar, belki de daha fazladır. Allah Teâlâ Hazretleri, Ehl-i Kitâb’ın evlerine izinsiz girmenizi helâl kılmamıştır. Kadınlarını dövmenizi, borçları (olan cizyeyi) verdikten sonra meyvelerini yemenizi de helâl kılmamıştır.” (Ebû Dâvûd, Harâc 31-33/3050)